Wij maken gebruik van cookies, en dit doen we: Voor functionele en analytische doeleinden. Om relevante advertenties te tonen. Om te zorgen dat je kunt inloggen met je account. Om onze dienstverlening te verbeteren voor onze gebruikers. Om te zorgen...
Jesus Christ Superstar vertelt in muzikale vorm het verhaal van de laatste zeven dagen van het leven van Jezus. Jezus (Ted Neeley) maakt zijn intocht in Jeruzalem, waarbij Judas (Carl Anderson) zich afvraagt of Jezus nog wel de juiste dingen doet. Vooral als Jezus zich inlaat met een vrouw als Maria Magdalena (Yvonne Elliman). De hoofdpriester Caiaphas (Bob Bingham) maakt zich grote zorgen over de toenemende populariteit van Jezus. Hij weet Judas zover te krijgen Jezus te verraden. Pontius Pilatus (Barry Dennen) heeft in een droom gezien hoe hij verguisd zal worden door de dood van een man, Jezus. Als Jezus dan ook aan hem voorgeleid wordt door Caiaphas stuurt Pilatus hem handig door naar Koning Herodes (Josh Mostel). Maar die stuurt Jezus weer terug naar Pilatus, die onder druk van Caiaphas Jezus uiteindelijk laat kruisigen. De muzikale samenwerking van Sir Andrew Lloyd Webber en Sir Tim Rice begon eind jaren '60. In 1967 werd Andrew Lloyd Webber benaderd met het verzoek een 'pop cantate' te schrijven in het kader van een schoolproject.
Jezus kent zijn noodlot, maar vraagt zich in kwellende onzekerheid af wat de zin is van de zware opgave. Ook Judas is niet meer tegen de situatie opgewassen. Uiteindelijk gaat Judas aan de gespletenheid van zijn situatie te gronde. Met Jesus Christ Superstar heeft Tim Rice de Christuslegende op geheel eigen wijze niet alleen zijn script is ijzersterk. Ook Andrew Lloyd Webber heeft met zijn muzikale aandeel een formidabele bijdrage geleverd aan het succes. Keer op keer weet hij precies de juiste snaar te raken. De verscheidenheid aan muzikale bouwstenen die hij gebruikt is dan ook groot. In de muziek van Jesus Chris Superstar vormen symfonische partijen een combinatie met blues-, folk-, en gospelpassages, terwijl misgezangen worden versterkt door elektronische geluidseffecten. Deze akoestische mengeling loopt parallel met het libretto, waarin heden en verleden met elkaar verweven zijn. Dankzij het gebruik van een groot orkest, bewerkt tot een extravagante akoestisch mix, kan men met recht van een rockopera spreken.
Samen met zijn vriend Tim Rice schreven zij enkel liedjes met het verhaal van de Bijbelse Joseph, zoon van Jakob, en zijn elf broers als basis. Het was een kort stukje van slechts 20 minuten, maar de eerste schooluitvoering in 1968 was een groot succes. Zo groot, dat Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat uitgroeide tot een heuse musical en nog steeds wordt uitgevoerd. Niet alleen in het theater, maar ook nog regelmatig in projectverband op de Engelse scholen. Tim Rice was gefascineerd door het levensverhaal van Jezus, maar dan wel specifiek vanuit het perspectief van Judus Iskariot. Dit leidde in 1970 tot de tweede musical van Rice en Webber, genaamd Jesus Christ Superstar (JCS). Vanwege de vermenging van rockmuziek met elementen van de klassieke opera werd eind jaren '60 de term rockopera geïntroduceerd. Ook JCS wordt meestal aangeduid als een rockopera. In 1971 was de première van de theaterversie van de rockopera en sindsdien is deze niet meer uit de theaters weg te denken. Over de hele wereld wordt JCS nog steeds uitgevoerd.
Jesus Christ Superstar Jesus Christ Superstar is een rockopera in twee bedrijven met muziek van Andrew Lloyd Webber en teksten van Tim Rice, gebaseerd op de laatste dagen van Jezus. Voor het verhaal is vooral geput uit het evangelie van Mattheus, Johannes, Marcus en Lucas uit het Nieuwe Testament. Tim Rice en Andrew Lloyd Webber hebben nooit de bedoeling gehad om Jesus Christ Superstar in een religieuze context te plaatsen. Ze wilden een verhaal op een nieuwe manier vertellen. Judas is de Apostel die ziet wat er gebeurt. In "Heaven on Their Minds" legt hij hun positie uit - hij aanbidt Jezus, maar is bang dat Jezus te ver gaat en dat ze allemaal zullen omkomen. Het briljante aan het stuk is dat het twee heel menselijke karakters (Jezus en Judas) neerzet, die zijn gevangen in een situatie die ze niet zelf in de hand hebben. ( "Everything is fixed and you can't change it", zegt Jezus tegen Pilatus). Alles is van hogerhand al bepaald en dat maakt dat Judas en Jezus het allemaal moeten uitvoeren, zonder dat ze dat echt zelf willen.
Pilatus smeekt hem nu zich wel uit te spreken, maar Jezus blijft opnieuw stil. Het volk vraagt om een kruisiging, maar in plaats daarvan besluit Pilatus hem af te ranselen (met 39 zweepslagen). Toch kan deze actie het volk maar matig tevreden stellen en blijft om een kruisiging roepen. Omdat ook Jezus nauwelijks reageert op pogingen tot hulp buigt Pilatus ten einde raad voor hun wil, zijn handen in hun onschuld wassend. Hij zegt: "Sterf als je wil, jij onschuldige puppie. " Je komt nu heel ergens anders terecht. Tijd voor een kleine vragenrondje voor Jezus, die tal van filosofische kwesties krijgt voorgelegd, bijvoorbeeld waarom hij het in deze tijd had gedaan, in deze eeuw had het veel meer inpact gehad. Men krijgt echter nauwelijks meer antwoorden dan Pilatus op aarde vergeeft Jezus zijn vijanden, roept om zijn moeder en geeft uiteindelijk zijn geest in de handen van God. Jezus sterft uiteindelijk aan het kruis.
Andere bekende nummers zijn 'Everything's Alright', 'Hosanna' en 'King Herod's Song'. In de afgelopen 30 jaar zijn nog diverse andere 'original cast' uitvoeringen van JCS verschenen. In 2000 verscheen een door Webber geproduceerde videofilm met de verfilming van de theateruitvoering. Voor de film van Jewison werd de muziek gedirigeerd door de bekende dirigent André Previn en kreeg de muziek in 1974 een nominatie voor de Oscar. Voor de Golden Globe werd de film maar liefst zes keer genomineerd, één voor beste film en vijf voor de zingende acteurs Ted Neeley (Jezus), Yvonne Elliman (Maria) en Carl Anderson (Judas).
Het volk schreeuwt hem naar Caiaphas toe. Deze vraagt hem of hij de zoon van God is, waarop Jezus antwoordt: "Dat is wat jij zegt. " Terwijl Jezus naar Pilatus wordt gebracht, verloochent Petrus hem tot drie keer toe. Jezus wordt aan de stadhouder voorgeleid, maar Jezus beantwoordt geen enkele vraag. Pilatus vindt dan maar dat koning Herodes het af moet handelen, omdat het 'zijn ras' is. Herodes verlangt wonderen en kunstjes van Jezus, maar hij geeft geen krimp en wordt dan ook weer weggeleid op een teken van de teleurgestelde Herodes, wiens geduld snel op is. Daar tussendoor hoor je een nummer van de achterblijvers uit het kamp van Jezus het die graag alles over willen doen. Judas, die gezien heeft wat Jezus is aangedaan (hij leek drie-kwart dood) heeft spijt van zijn verraad en de gevolgen ervan, maar wordt uitgelachen door de priesters die aan het langste eind hebben voert een innerlijk strijd, en geeft uiteindelijk Jezus de schuld van zijn dood, waarna hij zichzelf ophangt. Jezus wordt opnieuw naar Pilatus gebracht.
Het meest bijzondere aan Jesus Christ Superstar is de invalshoek die Rice en Lloyd Webber hebben gekozen. Het draait immers niet om Jezus Christus, maar om Judas Iscariot. Rice toont de goede intenties van Judas; ook als hij Jezus tegenspreekt en bekritiseert bedoelt hij het goed. Judas is in zijn versie de sterkere en intelligentere, terwijl Jezus eerder zwak en emotioneel overkomt. Het maakt hem minder goddelijk en veel menselijker dan in het Bijbelse verhaal. Maria Magdalena krijgt in Jesus Christ Superstar eveneens een status die afwijkt van de Bijbelse versie. Ze houdt van Jezus, al kan zij dit niet openlijk toegeven. Tijdens het Laatste Avondmaal voorspelt Jezus zijn noodlot en wijst hij Judas aan als verrader. Judas is intelligent en voorvoelt wat er staat te gebeuren. Hij beseft dat hij Jezus eigenlijk een – weliswaar bloedige – dienst bewijst met zijn verraad. Het bestempelt Judas immers tot verrader en stelt Jezus in staat om zijn goddelijke beschikking te volbrengen. Lloyd Webber en Rice laten Jezus zijn twijfels en vragen tot God richten.
Foto voor in de keuken, 2024